دلایل اهمیت نظارت بر نوجوانان

به گزارش روابط عمومی موسسه آموزش شهر،یکی از عوامل خودافشایی نوجوانان این است که والدین برای نوجوان فضایی تعاملی و باز را فراهم سازند تا نوجوان را به خودافشایی تشویق کنند. در کنار این موضوع، وجود رابطه مثبت میان نوجوان و والد، به خودافشایی نوجوان کمک می‌کند.همچنین، حس اعتماد بین والدین و نوجوان نیز به خودافشایی نوجوانان کمک می‌کند.

یکی از روش‌هایی که باعث می‌شود نوجوانان بتوانند آزادانه نزد والدینشان خودافشایی کنند، این است که والدین همراه با آ نها فعالیت‌های تفریحی و لذتبخش انجام دهند. مثلاً والدین می‌توانند با نوجوان، بازی یا ورزش کنند یا با آ نها برای تفریح بیرون بروند. در نهایت پاسخ‌دهی والدین در این زمینه بسیار مؤثر است.

بنابراین، والدین به شیوه‌های متفاوتی می‌توانند نوجوان را به خودافشایی تشویق کنند. برای این کار پیشنهاد می‌کنیم زمان بیشتری را با فرزندتان بگذرانید، با او گرم رفتار کنید و نسبت به نیازهای او پاسخگو باشید و روابطتان و همین‌طور روشهای فرزندپروری خود را بهبود بخشید.

نوجوانان به دلایل مختلفی ممکن است تصمیم بگیرند که اطلاعا تشان را از والدینشان مخفی کنند. ممکن است دلشان نخواهد والدینشان از رفتارهای نامناسبشان آگاه شوند، یا بخواهند از تنبیه و سرزنش اجتناب کنند. ممکن است به دلیل حفظ استقلال و خودمختاری این کار را انجام دهند.

به عبارتی وقتی نوجوان مسائلش را پنهان می‌کند، برای خود یک حریم خصوصی قائل می‌شود که هیچ‌کس نمی‌تواند وارد آن شود. نوجوانان برای محرمانه نگه داشتن اطلاعات از والدینشان از شیو ههای گوناگونی استفاده می‌کنند. آ نها چیزی در مورد خودشان نمی‌گویند، از صحبت کردن با والدین اجتناب می‌کنند، دروغ می‌گویند و مسائلشان را مخفی می‌کنند.

هما نطور که گفتیم هر چه والدین بیشتر در مورد نوجوانان بدانند، احتمال کمتری وجود خواهد داشت تا نوجوان درگیر رفتارهای مشکل‌زا شود. اما علت این موضوع چیست؟ یک احتمال این است که والدینی که از نظر ژنتیکی خودشان مستعد رفتارهای خلاف هستند، تمایل کمتری دارند که از فرزندان خود اطلاعات کسب کنند و در فرزندان آنها هم این ژن وجود دارد.

بنابراین، آنها بیشتر احتمال دارد که رفتارهای مشکل‌زا داشته باشند، اگرچه این فرضیه جالب است، اما تا کنون مورد تأیید قرار گرفته نشده است. اما تبیین دیگری که تا کنون بارها مورد تأیید واقع شده است این است که هر چقدر والدین بیشتر در مورد نوجوانان بدانند، همسالان نوجوان کمتر می‌توانند روی او تأثیر بگذارند، و صحبتهای والدین می‌تواند وسوسه‌های همسالان را خنثی کند. در واقع، هر چه نوجوانان کمتر با والدینشان صحبت کنند و در مورد خودشان کمتر اطلاعات بدهند، بیشتر احتمال دارد با همسالان خلافکار و منحرف ارتباط پیدا کنند.

در این زمینه شخصیت نوجوانان نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. برخی از نوجوانان که تمایل بیشتری به رفتارهای ضداجتماعی دارند، کمتر مایل هستند اطلاعات خود را برای دیگران فاش کنند.

طرف دیگر، نوجوانانی که کمتر به اقتدار والدینشان اعتقاد دارند و فکر م یکنند آ نها حق ندارند برایشان قانون و مقررات تعیین کنند، بیشتر احتمال دارد که تمایل به رفتارهای ضداجتماعی داشته باشند. گاهی در این زمینه نظر والدین و نوجوانان متفاوت است و این موضوع، به خودی خود باعث آسیب به روابط والد  نوجوان شده و این اختلاف موجب می‌شود والدین نتوانند به قدر کافی از فرزندشان خبر داشته باشند.

نوجوانان متفاوت است و این موضوع، به خودی خود باعث آسیب به روابط والد  نوجوان شده و این اختلاف موجب می‌شود والدین نتوانند به قدر کافی از فرزندشان خبر داشته باشند. با این وجود، در نوجوانانی که اعتقادی به اقتدار والدینشان ندارند، پر سوجو کردن والدین، تا حدی می‌تواند مانع ازرفتارهای ضداجتماعی شود بنابراین، اگرچه به طور کلی پر سوجو و استنطاق از نوجوانان توصیه نمی‌شود، در برخی از مواقع، از نظارت نکردن بهتر است.